Terwijl iedereen nog lag te snurken (of in ieder geval horizontaal) waren buurman Arie & ik hedenmorgen tamelijk heldhaftig in de weer met het snoeien der wilde wingerd tegen de blinde muur op het pleintje der Heer Kerstantstraat.
E.e.a. op verzoek van omwonenden die ‘niks meer zagen in de lente‘.
Dat viel niet mee!
Of anders gezegd:.. het leven ener webmaster gaat niet over rozen.
Wel behoorlijk over dorens, hondepoep, en ARBO-gezien volstrekt onverantwoordelijke daden.
Geinig was b.v. dat ik de sticker aan de zijkant der DK – vroeger heette zo’n ding een ladder, maar tegenwoordig Draagbaar Klimmaterieel – pas opmerkte toen we bijna klaar waren.
Erg geruststellend dat we die 5 tippies manhaftig in de wind geslagen hebben, want anders was ’t nooit gelukt.
Die ladder was kletsnat dus, en we stonden op de allerhoogste sport zwaaiend en wiebelend als een blinde te knippen en trekken. Tippie nr. 4 was gelukkig grotendeels onleesbaar.
Onze methodiek werkte goed!
In de masculiene euforie over onze eigen heldendaden meteen maar even wat vuilniszakken uit de bosjes gehaald en in de ondergrondse container – buren: die zijn daarvoor bedoeld! – gemieterd.
Curieus: het lijkt mij eigenlijk meer werk om je vuilniszak door al die doornstruiken en hondestront heen te slepen dan om ‘m in de ROTEB-container te gooien.
Afijn. Benieuwd wat de lente gaat doen met ‘onze wingerd’. De bewoners om de hoek kunnen in ieder geval weer een maand of wat naar buiten kijken.
Ik verheug me nu al weer op de herfst, want..wat zag die muur er schitterend uit met wuivend rode klimop.
