Donderdagavond was ik met Ingrid en Saskia – vanwege ons zendingswerk in de wijk afgelopen jaar – door SONOR uitgenodigd voor een kookavond bij Kook Met Mij Mee (KMMM).
Er bleek nog meer actief bewonersvolk uit andere wijken aanwezig en al snel waren we in 5 ploegen van 3 verdeeld, elk met een A4-tje in de knuistjes.. ‘Maak deze gang’’
Aan mij, Ingrid en Hanna, de nieuwe stagiaire van Ed de Meijer was de listige taak toebedeeld: ‘maak 40 kroketten met groene saus’; ingrediënten: pastinaak, knoflook, kastanjes – KMMM blijkt veganistisch te koken! – en nog een ratjetoe dingen die ik even kwijt ben.
Nu heb ik vele talenten – daarover wellicht een andere keer – maar koken…
Qua kroketten ben ik eigenlijk een fervent aanhanger van de ‘Van Dobben’; nimmer echter in mijn bestaan tot op heden heb ik er 1 zelf weten te produceren. Ik ben altijd een graag gezien gast gebleven in bedrijfskantines en foute snackbars.
Onder het motto ‘ken uw beperkingen’ besloot ik in ieder geval het recept te lezen.
Jammer.. binnen 2 minuten stond Ingrid – vaak een wat directief type die zoiets thuis niet helemaal kwijt kan zo’n voorzittert ener bewonersvereniging – al tegen me te toeteren van ‘doe dit en dat!’; ’.
Ik kreeg een bak kastanjes in de knuistjes gedrukt met het commando ‘stomen die handel’.
Nu heb ik beslist een gasfornuis in mijn jongenswoning, maar… hoe ziet een stoomoven eruit?
Dat bleek – enorm hulpvaardige dames bij KMMM – nog het meest op een soort kleine kernreactor te lijken. Wachtend tot het stoomgemaal klaar was zag ik op de plank boven ons aanrecht een wonderlijk model knoflookpers of kurkentrekker; het ding zat muurvast en geen idee hoe daarmee iets te ont-vellen of -kurken. Bleek na enig vragen een ‘houder voor een iPad’.
Leerzaam.
Net bijgekomen van het besef een decennium of wat achter te lopen qua kooktechniek kreeg ik een bak kort gekookte pastinaakbrokken in handen geduwd en een driftig gebaar dit te pureren in een knots van een blender.
Ik wist zowaar het grootste deel der brokken in de blender te krijgen en wilde net de startknop indrukken toen KMMM-chefkokkie Pinar ingreep… kroketten dienen qua inhoud enige stevigheid te bezitten; ‘De blender verpulvert de handel in een minuut tot snot’, meldde ze waarbij ik met een bemoedigend knikje een stamper kreeg toebedeeld.
Levensvraagje.. wel eens 40 kroketjes gedraaid van een soort oliebollendeeg?
Voor je het weet zit je tot je ellebogen onder de smurrie!
Gelukkig moest onze productie 20 minuten afkoelen in een koelkast waar een middelgroot eskimo-gezin riant in zou kunnen wonen.
Even moed verzameld dus met een sigaretje buiten.
‘Time Flies’ als je in de regen staat te kletsen, zodat ik mijzelf terugvond kroketjes friturend – geen enkele ervaring daarmee – terwijl Godbetert Ingrid & Hannah nergens te bekennen waren!
Op karakter heb ik ’t volbracht. Fijn dat Pinar mijn productie steeds in een warmhoudlade – ik wist niet dat ’t bestond – deed verdwijnen.
Hans Kervezee had intussen stemmig de tafels gedekt met kaarsen en al.
Het smaakte Goddelijk, evenals de andere 4 gangen (salade, soep, cannelloni, taart).
Onderwijl genoeglijk gekout over:. de binnentuin achter de Noordsingel, wiens puber de eigenaardigste dingen doet, de eco-tuin aan de Wollefoppenweg, De Imelda-school, Opzoomeracties in de Groen van Prinstererstraat, en meer.
Erg leuke tent die KMMM.
Moet ik beslist nog eens met een schoolklas ADHD-ertjes heen gaan. Eindeloos met hun SmartPhone pielen lukt in ieder geval niet meer als KMMM ze iets kroketterigs laat bereiden.